Emily Dickinson, Leonora Carrington en Shirley Jackson
Plus een leesmarathon en een nieuwe boekentip: Wij zijn licht
Leonora Carrington, Emily Dickinson en Shirley Jackson
In de afgelopen weken dwalen er een aantal vrouwen door mijn hoofd die me enorm fascineren. Zoals Emily Dickinson omdat ik met plezier kijk naar het tweede seizoen van de serie Dickinson. Deze serie deed behoorlijk wat stof opwaaien, omdat het een compleet nieuw, modern beeld van de beroemde dichter toont als eigenzinnige gothic millenial inclusief een soundtrack met Billie Eilish. Tegelijk is de serie tegelijkertijd toch ook stevig gebaseerd op wat we weten over Dickinson. Zo had ze hoogstwaarschijnlijk een liefdesrelatie met haar schoonzusje Susan en ze was goed in het bakken van taarten. Een favoriet tijdschrift See All This publiceerde al eerder eens haar recept voor kokoscake.
Dankzij datzelfde tijdschrift kwam ik ook kunstenaar en schrijver Leonora Carrington weer op het spoor. Een getalenteerde surrealist, die zich als jonge vrouw afzette tegen haar rijke famillie, koos voor een kunstopleiding en een relatie kreeg met (veel oudere en al getrouwde) kunstenaar Max Ernst. Bij het uitbreken van de WO II werd ze gescheiden van Max en vluchtte ze naar Spanje, waar ze na tussenkomst van haar famillie gedwongen werd opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. In de novelle Beneden schrijft ze openhartig over deze donkerste uren in haar leven. Leonora vetrok na deze periode naar Mexico en woonde daar de rest van haar leven. Op Youtube zijn meerdere documentaires te vinden.
Tenslotte de nieuwste naam in de categorie vrouwen waar ik fan van ben: Shirley Jackson. Ze schreef horrorverhalen en dankzij de Netflix serie The Haunting of Hill House en de film Shirley is ze postuum misschien wel populairder dan ooit. Nu ben ik wel een fan van horror, maar wat me echt enthousiast over haar maakt is het autobiografische Life Among the Savages, waarin ze talrijke anekdotes vertelt over haar gezinsleven met drie kinderen. Ik heb zo hard gelachen!
Mijn allereerste marathon
Komend weekend ga ik me wagen aan een internationale leesmarathon: 24 in 48. Het idee is dat je probeert 24 uur te lezen binnen 48 uur. Ik dacht gelijk: ohja dat ga ik doen! En direct erna: dat is best veel, stress! Maar stress is juist nÃet de bedoeling laat de organisatie weten. Het gaat er vooral om dat je tijdens de marathon samen met velen tegelijk leest, en in praktijk gewoon kijken wat haalbaar is. Ik ben benieuwd hoe het me afgaat, veellezen... afgewisseld met wandelen door de sneeuw.
Op Instagram zit ik in een groep met Nederlandstalige deelnemers, en we hebben al dagen voorpret, wat dat betreft is de marathon nu al geslaagd. Het voelt alsof we samen naar een festival gaan en delen alvast onze leesstapels met elkaar. Zelf wil ik in ieder geval het komende leesclub boek Cliffrock Castle lezen, maar ook Vrouw of vos van David Garnett. Verder ligt er een stapel klaar waar ik afhankelijk van mijn bui iets uit kan pakken. De dikke pil Han van Min Jun Lee zit daar ook bij, en met een beetje geluk komt er morgen nog een boek van Zora Neale Hurston binnen.
Boekentip! Wij zijn licht van Gerda Blees
Goed nieuws voor Gerda Blees! Haar roman Wij zijn licht staat op de longlist voor de Libris Literatuurprijs 2021. Net als vele andere mooie boeken, ik pik er gelijk weer wat titels uit die ik nog wil lezen, zoals Oogst van Sien Volders en Een week of vier van Laura van der Haar.
Meer boeken?
Volg me op Instagram (@boekencurator), voor meer boekentips en boekennieuws afgewisseld met kunst en alledaagse dingen. Even tussendoor, weet iemand waar die nieuwe Tony Chocoloney repen online te krijgen zijn?!? Ik hoor het graag!
Ken je iemand die deze nieuwsbrief ook zou willen lezen? Voel je vrij om hem door te sturen. Heb jij deze nieuwsbrief doorgestuurd gekregen en wil je over twee weken graag de volgende editie ontvangen? Klik op de link en welkom bij de club!
Heb je verzoekjes of tips? Dan kun je me bereiken via:Â info@boekencurator.nl