Boekencurator nieuwsbrief #34
Terugkijken: Rebecca Solnit tijdens Winternachten, luister naar fragmenten uit een uitdagend leesclubboek en meer boekentips!
Vorige week dompelde ik mezelf volledig onder in de zomereditie van literatuurfestival Writers Unlimited. Tijdens die vier dagen heb ik me volgezogen met mooie woorden, beelden en gesprekken. Zo ontdekte ik dichter Elianne van Elderen en was ik blij om Yentl van Stockum eindelijk eens live te horen voordragen (in een geweldig mooi blauw pak). Het collectief Fixdit dook in het oevre van de legendarische Egyptische auteur Nawal el Saadawi, ik heb gelijk het boek ‘Memoirs of a Woman Doctor’ gekocht bij de boekenkraam. Op de zaterdag verzorgde ik mijn leesclub over Toni Morrison’s Thuis en we hadden (hoe kan het ook anders over een boek van Morrison) een mooi gesprek. Ik hoorde schrijver Neske Beks vertellen over haar boek over Morrison, dat dit najaar verschijnt. Kijk ik naar uit! Tenslotte was er op zondag een magisch slotconcert met een openingsritueel en wijze woorden van Wintipriester Marian Markelo. Laura van Dolron vertelde, Raoul de Jong las voor, Benzokarim droeg voor, Iman Mersal ook en er was hypnotiserende muziek van Slagwerkgroep Den Haag en nog zoveel meer. Na een uur of twee (hoewel er niemand was die nog op de tijd lette) ontwaakten we uit een droom en gaven een staande ovatie.
En! Er was ook nog een mooi interview van Roanne van Voorst met Rebecca Solnit. Ik was helaas mijn aantekeningeboekje vergeten die avond, jammer want er zaten wat rake woorden bij. Gelukkig kun je sinds vandaag het hele gesprek terugkijken:
Boekentips!
Uitgelezen: De bomen van A. Alberts
De Bomen van A. Alberts is een klassieker uit 1953 die nu opnieuw is uitgegeven door Das Mag. Het is een merkwaardige vertelling over een jongen die in een dorp aan de rand van een bos opgroeit. De bomen zijn zijn grote vrienden en met hen voelt hij zich verbonden. Ik begon te lezen en moest even wennen, want de schrijfstijl! En wat gebeurt er eigenlijk (weinig of veel?) Wat is de clou? Zeker iets om over door te praten en dat komt mooi uit want Bookstagrammer Tina organiseert bij de Kunsthalle in Emden een online leesclub over dit boek op 15 augustus.
De leesclub is inclusief een digitale rondleiding door de tentoonstelling “Mythos Wald. Das Flüstern der Bäume”. Soms geheimzinnig en duister en soms vredig en bezielend: wouden en bomen waren en zijn door die tijd heen een centraal motief in de kunst. De symbolische kracht van bomen, de visie van kunstenaars op de seizoenen, maar ook het woud als plattform om allerlei gevoelens op te projecteren komen aan bod in de digitale rondleiding.
Bíj́na uitgelezen: De overgang van Venus van Shirley Hazzard
Komende maandag is er weer een online editie van mijn eigen leesclub. Ik heb De overgang van Venus bijna uit en ik biecht alvast op: dit boek was voor mij geen vlotte weglezer. Dit boek daagt me uit, maar dat is ook wel eens lekker. Eens in de zoveel tijd kom je zo’n boek tegen waar je een beetje meer voor moet werken. Soms maakt dat dat je ‘m weglegt wat natuurlijk ook prima is. Soms lees je dan toch door. Ik heb een DM groep op instagram met de lezers die er nu in bezig zijn en iemand zegt: Hoe Hazzard soms de personages en situaties neerzet in één zin of beeld, wauw! Helemaal mee eens. Luister hier maar naar een paar door mij voorgelezen fragmenten uit het boek:
Geluisterd: Daar waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens
Ik ben ‘late to the party’ want dit boek is al door zoveel mensen gelezen! En terecht. Ook ik heb genoten en leefde mee met Kia in Barkley Cove al luisterend tijdens mijn dagelijkse tripjes op de fiets van en naar werk. (Ik let op het verkeer, geen zorgen!). Dat einde trouwens! Ik had al zo’n vermoeden. Er komt een verfilming aan, dat moet ook wel een hit worden.
Op de leesstapel, onder andere
Het eerstvolgende dat ik ga lezen is denk ik De Geliefden van Willemijn Kranendonk. Ik hoor verschillende mensen enthousiast over dit boek, zoals @boekenjongen. Verder ben ik erg benieuwd naar de winnaar van de Women’s Prize: Ruth Ozeki’s The Book of Form & Emptiness, ik weet echt niet wat ik daarvan moet verwachten, omdat ik me nog niet in deze titel heb verdiept. Ik denk dat ik dat ook zo hou, gewoon beginnen en me hopelijk laat verrassen. Waar ik ook veel zin heb, omdat het een verhaal is dat zich afspeelt in de Cariben (waar ik ook mijn roots heb), Toen wij vogels waren belooft een avontuurlijk verhaal te zijn met een vleugje magie.
Waar ik het verder nog met je over wil hebben
Zo vaak in mijn handen gehad, nu een extra reden om dit boek te gaan lezen: De Doorsons van Roline Redmond heeft de Brusseprijs voor beste Nederlandstalige journalistieke boek van het jaar gewonnen.
Schrijvers delen hun favoriete recent gelezen boek in The Guardian. Taking notes!
In September verschijnt de Nederlandse vertaling van Booth, een roman over John Wilkes Booth: de acteur die de moordenaar van president Lincoln werd.
Zal ik weer een XL nieuwbrief maken over de mooiste boeken die dit najaar zullen verschijnen?
Vriendin Merel nam me mee naar een feestje, want niemand minder dan Grayson Perry kreeg de Erasmusprijs uitgereikt. Dat vroeg natuurlijk om een mirror selfie! Meer over hoe het was via Merel’s post:
